آن مه که صورتش ز مقابل نمی رود

از دیده گرچه می رود از دل نمی رود

زور کمند جذبه من بین که ناقه اش

بسیار دست و پا زد و محمل نمی رود

حاضر کنید توسن او کز سرشک من

ره پر گلست و ناقه درین گل نمی رود

طور من آن یگانه نمی آورد به یاد

تا با رفیق تو دو سه منزل نمی رود

مجنون صفت رمیده ز شهرم دل آنچنان

کش می کشند اگر به سلاسل نمی رود

تیغ اجل سزاست تن کاهل مرا

کاندر قفای آن بت قاتل نمی رود

در بحر عشق محتشم از جان طمع ببر

کاین زورق شکسته به ساحل نمی رود